بررسی تأثیر برنامه حمایتی ارتقاء سلامت بر سبک زندگی دبیران در مرحله قبل از یائسگی

سابقه و هدف: میانسالی باید با تعدیل سبک زندگی، ارتقاء کیفیت عملکرد جسمی و روانی زنان همراه باشد. این مطالعه با هدف تعیین میزان تأثیر اجرای برنامه حمایتی ارتقاء سلامت بر سبک زندگی قبل از یائسگی انجام شد. مواد و روش­ها: مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی است، که با دو گروه آزمون (50 نفر) و شاهد (41 نفر) که به روش نمونه­گیری غیر احتمالی انتخاب شدند، انجام شد. برنامه حمایتی ارتقاء سلامت در سه مرحله بررسی و شناخت، برنامه ریزی حمایتی و ارزشیابی اجرا شد. داده­ها به­وسیله پرسشنامه­های اطلاعات دموگرافیک و سبک زندگی ارتقاء­دهنده سلامت دو (HPLPII) قبل و 45 روز پس از مداخله درگروه آزمون و شاهد جمع­آوری گردید. نتایج: یافته­ها نشان داد که قبل از مداخله بین میانگین نمرات رفتارهای ارتقاء­ دهنده سلامت اختلاف آماری معنی­داری در دو گروه مشاهده نشد (467/0= P)، در حالی که بعد از مداخله بین میانگین نمرات رفتارهای ارتقاء ­دهنده سلامت، در دو گروه بر اساس نتایج آزمون تی مستقل (001/0=P) و درگروه آزمون قبل و بعد از مداخله بر اساس نتایج آزمون تی زوجی اختلاف آماری معنی­داری مشاهده شد (001/0= P). نتیجه­گیری: نتایج پژوهش نشان داد که اجرای برنامه حمایتی ارتقاء سلامت بر سبک زندگی دبیران موثر می­باشد. لذا، پیشنهاد می­گردد به­عنوان یک روش موثر در ارتقاء سبک زندگی زنان میانسال به­کار گرفته شود.